Παγκόσμια ημέρα παιδικού βιβλίου σήμερα.
Εν πρώτοις, να ξεκαθαρίσω ότι με τις παγκόσμιες μέρες δεν τα πάω καλά. Μού κάνουν ότι επιτηδευμένα πρέπει ντε και καλά ν' ασχοληθούμε μ' αυτό που 'γιορτάζουμε', κι από την επομένη κιόλας να το ξεχάσουμε. Δε μού κάθεται καλά.
Ας το αντιπαρέλθω όμως αυτό.
Υπάρχει σήμερα σχέση παιδιού - παιδικού βιβλίου;
Κατ' εμέ υπάρχει αλλά είναι πολύ επιφανειακή.
Πόσο χρόνο αφιερώνουν τα παιδιά του Δημοτικού σε παιδικά βιβλία ανεξαρτήτως είδους; Ελάχιστο, και σε κάθε περίπτωση, πολύ - πολύ λιγότερο από το χρόνο που ξοδεύουν π.χ., για να παίξουν στο τάμπλετ.
Εμείς οι γονείς (βάζω και τον εαυτό μου μέσα) δίνουμε εύκολα το τάμπλετ στο παιδί μας αλλά ξεχνάμε να του προτείνουμε να διαβάσει ένα λογοτεχνικό βιβλίο.
Κάποιοι γονείς το προτείνουν. Κάποιοι δάσκαλοι επίσης.
Δεν ασπάστηκα ποτέ μου την άποψη ότι αυτό που κάνουνε οι ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ είναι απαραίτητα το σωστό.
Έλα όμως που τα περισσότερα παιδιά ασχολούνται με το τάμπλετ, οπότε τα υπόλοιπα, και να μην ασχολούνται, επηρεάζονται κ.ο.κ.
Στη σημερινή εποχή είναι εξαιρετικά ΔΥΣΚΟΛΟ να πείσεις το παιδί σου ή τον μαθητή σου να παρατήσει τα έντονα χρώματα, τα emoji, τα φανταχτερά παιχνίδια οθόνης, για να διαβάσει ένα ταπεινό πλην τίμιο βιβλίο.
Αυτό δε σημαίνει ότι καταθέτουμε τα όπλα. Επιμένουμε για την αξία της ανάγνωσης και της ανάλυσης ενός βιβλίου.
Ίσως για να γίνουμε πιότερο πειστικοί χρειάζεται τα προτεινόμενα βιβλία να είναι λίγο ή περισσότερο εικονογραφημένα. Να τραβάνε στο μάτι, που λέμε.
Και καλό θα ήταν, να τα βάζουμε σ' αυτήν τη διαδικασία σε μέρες που δεν έχουν πολλές υποχρεώσεις (σχολείου, Αγγλικών κλπ.)
Πριν κλείσω θα ήθελα να πω και κάτι τελευταίο που πολύ με προβληματίζει: Επειδή η βιομηχανία του παιδιού είναι τρομερά κερδοφόρα (παιδικό βιβλίο, παιδότοποι, θεατρικές παραστάσεις, παιχνίδια κλπ.), τα τελευταία έτη, βγήκε στο χώρο του παιδικού βιβλίου ένας αριθμός (παιδικών) συγγραφέων αμφιβόλου ποιότητας, στην καλύτερη περίπτωση. Με τ' ανάλογα - μέτρια - βιβλία. Θεωρώ ότι λίγη προσοχή στην επιλογή βιβλίου, δε θα έβλαπτε.
